Het begon al goed, toen we zaten te wachten bij de gate kregen we te horen dat de gate was veranderd en dat het vliegtuig 20 minuten vertraging had. Eenmaal ingestapt, verliep alles naar wens zelfs de landing verliep vlot.
Aangekomen in Istanbul (Turkije = tussenlanding) moesten we oorspronkelijk 2 uur wachten, maar in Turkije is het al een uur later dan in België en samen met een 20-tal minuten vertraging hadden we nog een groot halfuur over. Wat het ook niet makkelijk heeft gemaakt is dat de gate letterlijk aan de andere kant van de luchthaven was waardoor we het op een lopen mochten zetten.
Toch is het ons nog net op tijd gelukt om het vliegtuig te halen en vlogen we in 13 uur naar Kaapstad dat gepaard ging met een pitstop in Johannesburg.
Eindelijk aangekomen in Kaapstad (na toch een korte nacht) zagen we al de koffer van Christine in aantocht.
Vol spanning stonden we te wachten op de koffer van Sanne.... 10 minuten later stonden we nog steeds te wachten... tot we daar nog met z'n tweetjes stonden.
Op drie zwarte koffers na, was de band helemaal leeg en kwam de rode koffer maar niet opdagen.
Toen we van iemand bericht kregen dat ze de koffer hadden achtergelaten en die morgen gingen afleveren waren we gerust gesteld en konden we onze reis verder zetten naar het stadje Paarl.
Aan de uitgang van de luchthaven stond ons vervoer al klaar en werden we afgeleverd bij onze verblijfplaats waar we nu nog steeds veilig en wel zitten.
Groetjes
Christine en Sanne
PS: wordt vervolgd...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten